Okinawa

Marit en ik zijn weer terug van Okinawa. T was een beetje een weekje met ups-en-downs voor ons allebei. We hebben een paar hele leuke dingen gedaan, maar Okinawa zelf viel toch een beetje tegen.

Ik heb me toch echt aan een aantal dingen lopen frustreren in Okinawa, dus k zal ze nu maar meteen opscrhijven, hebben we dat ook meteen gehad:
-:mad:verkeer en stoplichten!!! Jezus, wat erg! Ongelooflijk....zo klein eiland, en dan toch natuurlijk helemaal volgebouwd met stad. We hebben een hortus botanicus opgezocht die 35 kilometer verderop lag en we hebben bijna 2 uur gedaan over 35 kilometer rijden. Er was echt teveel verkeer! En geen snelweg of iets, overal stoplichten. En de stoplichten in de stad deden er veeeeeeeel te lang over om groen te worden, voor de meesten moest je meestal 3 keer zo lang wachten als normaal is. En geloof me, dat frustreert als er om de 20~40 meter een stoplicht staat (ik overdrijf niet, he Marit).
-:mad:regen: de 1e 3 dagen was het bewolkt en regende het....dus daar ging het zon,zee en strand gedeelte. Voor zover er stranden waren
-:mad:stranden: voor een subtropisch eiland zou je verwachten dat er heel veel stranden zijn, maar de stranden zijn heel schaars. Er is overal alleen maar industrie en het enige strand(je) dat we vonden was mooi, maar 30 meter verderop in het water was een enorme brug en werkzaamheden, wat het geheel een stuk minder maakte.
-:mad:het hostel: ze waren aan het verbouwen, dus vanaf 's ochtends 9 uur waren ze overal aan het timmeren, schilderen en boren. Dus je kon niet lekker rustig je ontbijt eten, want overal was lawaai, en met een boor op de achtergrond is dat niet relaxed. Verder sliep er een meisje op onze kamer die het nodig vond om elke ochtend om half 6 haar wekker af te laten gaan, wat ook niet echt bevordelijk was voor de nachtrust.
-:mad: m'n camera heeft het begeven (waarom net als ik op vakantie ben?!?)

Oke, dat is eruit, gelukkig :). Nu de leuke dingen.
1 daarvan is dat ik elke dag in een T-shirt heb kunnen rondlopen, omdat de temperatuur rond de 20~25 graden was. Verder konden we gelukkig ook met de bus naar Fukuoka en hadden we geen last meer van de sneeuw. Omdat het op Okinawa een subtropisch klimaat is, zijn er overal bloemen, planten en bomen en dat was echt mooi om weer te zien (in Beppu zie je niet echt veel groen). Zaterdag hebben we de hoofdstraat van Naha (de stad waar we zaten) bezocht, en een beetje rondgekeken. Het was heel toeristisch, dus overal winkeltjes met typisch dingen voor Naha (bv keramieke wachthondjes en ananassnoep). Zondag zijn we naar een kasteel in de buurt geweest. Dat was in WO2 vernietigd, maar 30 jaar geleden hebben ze het herbouwd. Het is dus eigenlijk een beetje 'fake', maar het was wel mooi. Vooral de muren en de poorten eromheen, dus we hebben een relaxte wandeling gemaakt in en rondom het kasteel.

Maandag waren we van plan om walvissen te gaan bekijken op zee, maar omdat het regende hebben we dat niet gedaan. Toen we van het vliegveld kwamen, hadden we vanuit de monorail in de verte een gebouw gezien dat helemaal in een boom en struikgewas gewikkeld was, en omdat we dat wel interessant vonden zijn we die gaan opzoeken. Het viel uiteindelijk een beetje tegen, want toen we het gevonden hadden, bleek het alleen een restaurant te zijn en de boom waarin het zat was niet echt. Daarna zijn we doorgegaan naar het 'pineapple house'. Ananas is dus een specialiteit van Okinawa, dus we dachten het mss wel een leuk museum of zoiets zou zijn. (Na de 'African Safari waren we trouwens op alles voorbereid.....want Japanners kunnen veel dingen dan nog zo leuk/goed/geweldig aanprijzen, soms stelt t gewoon echt niks voor). Het stelde helaas ook weer niet echt iets voor. Het bleek gewoon een winkeltje te zijn met verschillend ananassnoep/drank, etc. Er was ook een restaurant bij waar we wel genoten hebben van een heerlijke ananassorbet die zo groot was dat we hem met zn 2en nog niet eens opkregen :D.

Dinsdag wilden we het 'ryukyu'dorp en 'biosu no oku' zien. Dat lag in het midden van het eiland (die 33 km die we met de bus hebben afgelegd). De ryukyu's zijn de oorspronkelijke inwoners van Okinawa en in het dorp kan je zien hoe ze vroeger leefden. Ze lieten ook dans en muziek zien, wat erg leuk was. Ze hadden ook een slangenhuis, waar Marit voor paste, maar ik wilde er toch graag heen, dus ik ben er in mijn eentje langs geweest. Voor het huis stonden foto's van toeristen die op de foto waren geweest terwijl ze een slang vasthouden en om hun nek en schouders hebben en dat leek mij ook echt cool, alleen dat kon helaas niet die dag. (of sowieso niet, dat begreep ik niet echt).
Na het dorp zijn we doorgegaan naar de Hortus Botanicus die echt heel ontspannend en mooi was. Er was ook een jungletocht met de boot die een half uur duurde. Er werd uitleg gegeven over alles wat we tegen kwamen, en de gids scheen het nogal grappig uit te leggen, want de Japanners lachten veel, maar Marit en ik hadden toch echt geen idee waar -ie het allemaal over had, dus dat misten we helemaal, wel jammer.
Eenmaal terug in Naha zijn we naar een geweldig restaurant gegaan :D Dat restaurant vond ik nog wel het leukste van onze reis (jaja....lekker eten is heeel belangrijk voor me:) ik heb al een hele lijst gemaakt met wat ik allemaal weer wil eten als ik in NL ben, zoals mamma's spinazietaart en pappa's bitterkoekjespudding :P). Het was een all-you-can-eat grill restaurant, waarbij je je eigen eten kon grillen op je tafel. Het vlees was echt ongelooflijk lekker. Er was ook onbeperkt sushi, dus daar heb ik ook van genoten. Als toetje hadden ze wafels en chocoladecake, de cake was niet zo speciaal, maar de wafel was ook heel lekker, dus daar heb k ook aardig wat van op. Ja....gourmetten staat ook op mijn lijstje voor als ik terugkom ;).

Woensdag zijn we de zee op geweest om walvissen te bekijken. We hebben ze gezien :)! Maar helaas niet zoveel, ze hadden niet echt zin om te springen en kunstjes te doen. Dus we zagen af en toe een vin en een stuk walvis boven water komen. Anyway, ik kan iig zeggen dat ik in het wild walvissen heb gezien. Helaas schommelde de boot echt heel erg, en na een half uur op zee had ik echt last van zeeziekte, maar ik heb het goed volgehouden. T was die dag ook heerlijk weer, de zon scheen de hele tijd. We kwamen wel helemaal rood terug van de reis, maar t begint nu mooi bruin te worden :). Mijn gezicht was echt nog nooit zo rood geweest, t zag er echt grappig uit.

Donderdag waren Marit en ik allebei zonder inspiratie....we hadden echt geen idee wat we nog konden doen (want in Naha is niet echt zo bar veel te doen), dus zijn we nog een park gaan opzoeken, maar dat bleek toevallig die dag dicht te zijn. We zijn maar doorgelopen naar het strand(je) en hebben daar even gezeten. We zijn nog een keer de hoofdstraat doorgelopen en dat was t dan ook.

Vrijdag moesten we weer terug, dus we hebben een paar uur op t vliegveld doorgebracht en daarna teruggevlogen naar Beppu en rond 8 uur waren we weer thuis.


De foto's komen later, want Marit heeft alle foto's gemaakt en die moet ik nog even van haar overnemen.

Overmorgen zie ik Daan B in Tokyo :D. Daar heb ik echt veeeeel zin in. We hebben al heeeeel veel gepland om te doen, dus verveling zal er volgende week helemaal niet zijn :D.